26 Nisan 2015 Pazar

Konuşmayı ne çok seviyoruz

Gençlerden kaynaklı mı bilmiyorum ama sürekli bir "biriyle sohbet etmeliyim" düşüncesi var insanlarda. Dün akşam yemek yapmaya oldukça üşenip kendime hep sipariş verdiğim yerden bir şeyler söyledim. Para verme-alma durumu bittikten sonra kedimin kendini beğenmiş tavırlarıyla arkamdan yürümesi ve çocuğun "hayvanları çok mu seviyorsunuz?" sorusuyla ciddi ölçüde afalladım. Hayır yani tam kapıyı kapatırken bu soru neden? "evet seviyorum" cevabından sonra "ben köpekleri daha çok severim ama kediler de evde daha kolay tabi" demesiyle kafamı sallayıp tekrar kapıyı kapatma sırasına geçiyordum ki "hep aynı şeyleri sipariş ediyorsunuz... Aslında şu ürünlerimiz de oldukça lezzetlidir... Bir gün denemek isterseniz..." dedi ve "hayır teşekkür ederim ilginiz için" diyerek kapıyı hızla kapattım. Hayır yani sipariş getirdiği eve bir insan neden başka ürünlerin tanıtımını yapar ki? Hem bir bildiğim var ki hep aynı şeyleri söylüyorum dimi ama.  Sanırım ilk defa bir servis elemanına "iyi akşamlar" demeden suratına kapıyı kapattım. Nerede ilginç tip var hep beni buluyor arkadaş ya.

Bu sabah apartman görevlimiz aidatları almak için kapımı çaldı. Aslında sanırım herkesin kapısını önceden çaldı ama beni bulamayınca evde olduğum anı kolladı. Amca başladı konuşmaya "kızım sen gecikmezdin böyle verirdin paranı ne oldu sıkışık mısın bu ay? Konuşalım istersen yöneticiyle"falan diyor ben bakıyorum suratına boş boş. Hayır yani gecikse gecikse 2 gün gecikmiştir çünkü perşembe evdeydim bu demek oluyor ki adam cuma günü geldi. E onda da evde olmadığım için alamadı parasını neden bir anda parasız konumuna düştüm anlamış değilim. Hoş o amca benden pek memnun değil ilk geldiğim günden beri "tövbe tövbe"ler adamın dilinden düşmedi de ne yapayım yani o amcaya göre mi değiştireyim hayatımı? Zaten şurada 2 ayım kalmış evimi özleyeceğim diye içim yanıyor bir de bunlar hiç hoş değil. Neyse ki üst katımdaki iki çocuklu çift beni seviyor da herhangi bir durumda anında yanımda oluyorlar. Genç komşuların faydaları işte. -Hoş adam ilk bir karısıyla iyi olmamı sevmemişti ama sonra o da alıştı. "zarar gelmez bundan" dedi sanırım kendine-

11 yorum:

  1. İnsanlarımız bir değişik... Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle katılıyorum hepsi bir ilginç :)

      Sil
  2. O siparişi getiren erkek ve senle hemen hemen aynı yaşta mı eğer öyleyse bildiğin asılmış sana hahaha

    Aidat toplayan amcanın amacını çözemedim İsviçreli bilim adamlarına gönderelim bir incelesinler :DD

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Belki benden küçüktür bile emin değilim ama bana asılmadığını düşünmeye çalışıyorum. Zaten muhtemelen Batu'yu falan sevgilim sanıyordur kaç kere bende kalırken gördü ahahahahahaha

      O amcayı anlamaya çalışmayı ben bırakalı baya oluyor. Hiçbir zaman sevmedi beni, sevmeyecek de belli :D

      Sil
    2. Vay senin(!) küçük şansını zorlamaya devam ediyor desene :DD

      E amca sevmiyor seni peki anladım ama bir güncük aidat geciktirdin diye niye sana küçük Emrah muamelesi yaptı o zaman. Yok vazgeçtim bu amca anlaşılmaz hahhha

      Sil
    3. 2 ay içerisinde en fazla 2 kere daha sipariş veririm istediği kadar şansını zorlasın ahahahahaha

      İlk taşındığım sene yaz dönemi boyunca 3 ay aidat vermedim eve döndüğüm için onda bile döndüğümde yöneticiyle karşı karşıya getirdi beni neye uğradığımı şaşırdım. Oysa giderken toplu vereceğimi söylemiştim. Kaçıp gittiğimi düşündüğünü söylemişti yönetici. Eşyalar, her şey evde ne kaçması dedim "ben öyle duydum" dedi. Artık nereden ne duyduysa :D

      Sil
  3. Bazı amcalar anlaşılmaz. Kendi hallerine bırakmak lazım :)

    YanıtlaSil
  4. Şekerim bence de çocuk sana asılmış kendi çapında. Ne yapsın daha çok sipariş verirsin diye ummuştur belki :D
    Sana çok zor gelir şimdi evini bırakmak falan. Alışmışsındır da tek yaşamaya

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne yapayım artık bir dahaki sefere "yanlış yoldasın küçüğüm" der başını oksarim ahahahahaha.
      Hem de nasıl :( eve dönmemek için her şeyi yapabilir konuma geldim yalnız iyiydim ben :(

      Sil
  5. Her kapıyı açtığımda tam arkamda kalan bisikletleri görüp, "Zor olmuyor mu şehirde böyle?" repliklerinden sıkılan biri olarak hissettim iliklerime kadar derdini. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsanlar keşke onları alakadar etmeyen konularda susmayı bilse ahh ah :)

      Sil