22 Mart 2015 Pazar

Özentiliğimin sonu

Kendi özgür irademle uykumu almış olarak sabahın 8'inde kalkınca düzenli hayatını kıskandığım biricik arkadaşım Batu'nun her sabah yaptığını yapıp ben de koşuya çıkma kararı aldım. Onun koşu süresinin 1-1.30 saat arası değiştiğini düşününce en azından bir 45 dakika kendim de yapabileceğimi ve zamanla onun gibi uzun uzun koşabileceğimi düşünüyordum evden çıkarken. Koşunun başlangıcı iyiydi evim zaten koşu parkuru bulunun parka çok yakın olduğu için oraya giderken enerjimi kaybetmedim. Birinci tur gayet iyi gitmişken ikinci turun sonunda önce nefesim tıkanmaya başladı. Yavaşlayıp hızlı yürümeye başlayayım dinlenince tekrar koşarım dedim kendime ama en son kendime baktığımda bankta oturup dinleniyordum. İşin en rezil kısmı da rahat bir 50-60 yaşlarında evli bir çiftle aynı anda koşuya başlamıştık ama onlar bana koşarken hem tur bindirdi hem de ben oturduğum halde onlar devam ediyordu... Rezilliğimi siz de içinizde hissettiniz mi?

Bu arada besyo yetenek sınavı için hazırlanan aynı zamanda okulunun futbol takımında olan bir çocukla tanıştım. Rezilliğimi hafifletmek için oturduğum yerde bacağımı ovuyordum ki görenler oturma sebebime "yoruldu, oturdu" demesin. Her ne kadar sebep o olsa da hem de. Neyse, çocuk uzun süre bacağımı ovduğumu görünce kas zedelenmesi olabileceğini düşünüp yanıma gelmiş ağrı şeklini, tam olarak nerede olduğunu falan sordu şirin şirin ilgilendi benimle. İyi olduğumu kramp girdiğini falan söyleyip güldüm çocuğa ama o gidip bana "bikini için mi bu spor" diye sordu. O an içimden resmen "snane be slk" dedim. Hatta kendi içimde "bikini giyemeyecek kadar mı kilolu görünüyorum?" diye bile geçirdim. Çocuğa "düzenli yaşam ve sağlık için sabah sporu gerekli" zırvalıklarını sıkıp eve döndüm. Duşa girip çıktıktan sonra saçımı kuruturken kendimi incelemeye başladım "çok mu kilo aldım ya" diye kendi kendime konuşmaya bile başladım hatta. Psikolojim bozuldu anlayacağınız. Daha da erken kalktım diye koşuya falan çıkmam. Hem rezil oldum yaşımın iki katı olan insanlara hem kendimden küçüğe. 

İşin başka bir ironik kısmı biraz önce kahvaltı ettim ve yediğim şey patates kızarması ve omletti. Bunun saçmalığını da yemeğimi bitirip masayı toplarken fark ettim. Sabah 2 tur koşuda kaybettiğim kalorileri katlayarak aldım anlayacağınız. Neyse artık benim özentiliğim de bu kadar işte.

14 yorum:

  1. yaa bırakma sporu hemen. İlk bir kaç gün tempolu yürü sonraki günlerde tempolu yürüyüşten sonra kısa koşulara geç. sonra kısa koşuların süresini uzat. pat diye başlarsan olmaz. Bak çok mutlu hissediyor insan koşarken bildiğin mutluluk hormanı enjekte ediyorlar vücuda.Sonra eve geldikten sonra ye ne olcak ben hep öyle yapıyorum :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sık spor yapan kişiler oradaydı belli bir anda oraya gitmeyi gözüm yemiyor artık. Belki evde önce bir kaslarımı hazırlarım, nefes alış verişlerimi düzenli kullanmayı öğrenirim öyle giderim oraya. Şu mis gibi havalarda gönül isterdi hemen alışayım çıkayım dışarıya ama yok bir süre gidemem oraya yüzüm yok :D Hem o besyocu ufaklığı bir süre görmesem daha mutlu olurum gibi :D

      Sil
  2. Orada koşanların hepsi aynı şeyi yaşadılar, ilk günler için normal. O yüzden rezil olma gibi bir durumun olmaz :) İnternetten falan program bakabilirsin. Belli bir program dahilinde ilerlersen daha iyi olabilir.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gayet tabi yaşamışlardır da orada tektim ya ondan bir koydu. Bir de amcalar teyzeler tur bindirince daha bir acımasız oldu :D Evet evet ben de önce evde uygulayabileceğim programlara baktım internetten. 1 aya kalmaz geçip karşılarına "hah o kadar çelimsiz değilim işte!" dicem :D

      Sil
  3. ya ben koşuyu hiç sevmem. Ben anca müzik dinlerken tempolu yürüyüşü seviyorum. :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Koşu konusunda aslında ben de pek sevmem ama en kolay yapılan spor da o oluyor. Sabah temiz havada oh mis. Bir de çabuk yorulmasam harika olacaktı ya neyse :D
      Hızlı yürüyüp müzik dinlemek benim sürekli yaptığım bir şey o spor sayılıyorsa her gün spor yapıyorum diye hava atabilirim :P

      Sil
  4. Adamdaki açık sözlülük takdir edilesi de.. Ben o adamı döverim arkadaş.
    Kendimi koşu yaparken düşünemiyorum. Bıngıl bıngıl her yanım sallanacak. Onu düşünmekten koşamam ben herhalde :D
    Bence vazgeçme, onlar analarının karnından koşarak mı çıktılar sanki :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yalan yok şimdi yarım sporcu atleti vardı içimde ara ara kafamı aşağı eğip baktım çok sallanıyorlar mı diye hoş bir durum değil yani :D
      Bir görsen koşarak çıkmışlar dersin ama lily :(
      O besyocu ufaklık kazanamasın sınavı ben o zaman görücem -_-

      Sil
    2. Ondan dedim ya ilk aklıma gelen o oldu :D
      O kadar mı iyiler ya? Olsun be sende zamanla onlar kadar iyi olursun inanıyorum ben sana vazgeçme :))
      Geçersin dalganı o zaman onunla :D -_-

      Sil
    3. Koca koca amcalar teyzeler gidip torun seveceklerine koşu yapıyorlardı ben daha ne diyeyim o insanlara :(
      Olucam tabi hepsini geçicem -üşenmem geçsin bir- :D
      Şaka maka evde önce bir kendimi hazırlayacağım öyle hemen yorulmamak için sonra yine doğru koşu parkuru :D

      Sil
  5. Atletizm ile uğraşmama rağmen sabahın 5'inde sıcacık yatağımdan kalkıp koşuya gitmek ölüm gibi. Çoğu zaman koşmak değil de, sürünmek geliyor içimden.

    O çocuğa içinden az bile söylemişsin. Ben olsam çocuğun sağlık durumunda ciddi sıkıntılar olurdu. :)

    Aman zayıf olmak çok mu önemli? Şu andaki kilon ile kendini iyi hissediyorsan, kendini hiç strese sokma. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir haftada alıştım ben de erken kalkmaya çok ilginç bir şey. Tabi kalktığım saat 5 değil. 5te kalkılır mı ya? Ne yapıyorsun sen öyle 5 ne :O benim lugatimda sabah 5 diye bir şey bile yok. O gece 5 ahahahahah

      Kilomla sorunum yoktu aslında. Sağlıklı yaşam ve arkadaşımın düzenli hayatına özendiğim içindi ama o besyocu çocuk yüzünden düşünmeye başladım kötü mü görünüyorum diye. Hep o bozdu anlayacağın moralimi oysa fena değildim bence ben -_-

      Sil
  6. hemen pes etme derim. çünkü aslında doğru olan koşu şekli sürekli aynı tempoda koşmak değil. kısa bir süre (örneğin 5 dakika) hızlı tempoda koştuktan sonra, vücudunun tepkileri normale dönene kadar (15-20 dakika) yürür tempoda devam etmek çok daha uygun. hem daha verimli hem daha kolay :) bence bir daha dene bu şekilde ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Biliyordum aslında az çok böyle olacağını ama çok uzun bir spor geçmişim var ondan güvenmiştim kendime. Tabi 4 yıl yatınca tıkandım ve tembellik ağır bastı :D
      tekrar deneyeceğim ama bırakmak yok kıskançlık hala devam ediyor :P

      Sil